Patron Szkoły Filialnej w Borowie

Stanisław Kielich (1925-1993) - postać, która figuruje w wielu encyklopediach światowych. Najbardziej uznany w świecie nauki obywatel Czempinia.

         

Urodził się 10 listopada 1925 roku w Czempiniu. Był piątym dzieckiem Józefa i Jadwigi z domu Kurowskiej. W rodzinnym domu kultywowano tradycje patriotycznego wychowania dzieci. Chłopcy od najmłodszych lat należeli do harcerstwa, a brat Stanisława Czesław był nawet na zjeździe "Sokoła" w Czechosłowacji.

W czasie okupacji hitlerowskiej rodzina Kielichów została wysiedlona w okolice Kielc. Dla młodego Stanisława były to trudne doświadczenia życiowe. Pracował na polu jako robotnik rolny. Następnie wywieziono go do Austrii, gdzie pracował w polu i w lesie. Do Czempinia powrócił w roku 1945 i wstąpił do drużyny starszoharcerskiej.

Pracę zawodową rozpoczął w fabryce parowozów im. Hipolita Cegielskiego w Poznaniu na etacie pracownika fizycznego. Pracując jako robotnik jednocześnie uczył się w szkole średniej. W rok 1947 został wydelegowany do pracy na budowie portu w Szczecinie gdzie był pomocnikiem technika budowlanego. Po roku wrócił w rodzinne strony i od września 1948 roku pracował w administracji Uniwersytetu Poznańskiego.

Miał już 25 lat, kiedy rozpoczynał studia na wydziale matematyczno-przyrodniczym Uniwersytetu Poznańskiego. Studia ukończył w roku 1956 i rozpoczął pracę jako asystent prof. Arkadiusza Piekary, ówczesnego kierownika Katedry Fizyki Doświadczalnej Uniwersytetu Poznańskiego i Zakładu Dielektryków Instytutu Fizyki PAN. Współpraca z wybitnym naukowcem rozwinęła talent Stanisława Kielicha, a uporczywa i systematyczna praca zaowocowała licznymi sukcesami z zakresu fizyki dielektryków i optyki.

W roku 1962 Stanisław Kielich uzyskał tytuł doktora fizyki i objął kierownictwo Pracowni Dielektryków i Fizyki PAN. W 1964 roku habilitował się i rozpoczął prace na etacie docenta na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W roku 1966 został kierownikiem stworzonej przez siebie Katedry Fizyki Molekularnej Uniwersytetu, a od 1969 roku współorganizował Instytut Fizyki UAM i przez 6 lat był jego pierwszym dyrektorem. W 1973 roku otworzył Zakład Optyki Nieliniowej, którym kierował do końca sierpnia 1993 roku.

Stanisław Kielich w latach 1970-1971 był "professeur associee" Uniwersytetu w Bordeaux we Francji, gdzie prowadził wykłady dla słuchaczy studium doktoranckiego. W 1971 roku w pełnym rozkwicie sił twórczych i z dużym dorobkiem naukowym Stanisław Kielich został mianowany profesorem nadzwyczajnym, a w 1976 roku profesorem zwyczajnym. Od 1983 roku był członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk.

Profesor Stanisław Kielich był autorem ponad 300 publikacji naukowych. Był promotorem kilkuset prac magisterskich i kilkudziesięciu doktorskich. Wielu jego uczniów habilitowało się, a kilku zostało profesorami. Profesor Stanisław Kielich był członkiem licznych towarzystw naukowych, zasiadał w wielu radach wydawniczych, uczestniczył w działalności różnych zespołów kierujących sprawami polskiej nauki. Był wielokrotnie nagradzany wysokimi odznaczeniami państwowymi i nagrodami ministerialnymi.

Profesor cieszył się dużym autorytetem w swojej dziedzinie nauki. Opiniował kandydatów do nagrody Nobla z dziedziny fizyki. Pomimo tego cechowała go duża skromność, był bardzo lubiany przez studentów, którzy lgnęli do mistrza. W latach osiemdziesiątych, aby odpocząć od wytężonej pracy często przyjeżdżał do Czempinia. Miał tu swój dom, ogród i wiele wspomnień z dzieciństwa.

Profesor Stanisław Kielich zmarł 15 października 1993 roku w Poznaniu. Został pochowany w Alei Zasłużonych na poznańskim Cmentarzu Junikowskim.

 

Aby dowiedzieć się więcej, kliknij w link poniżej 

STANISŁAW KIELICH